Οι σκέψεις μας, τα λόγια μας, δημιουργούν την πραγματικότητά μας.

Είμαστε συνδεδεμένοι με τα πάντα στο Σύμπαν. Δεν υπάρχει

τίποτα του οποίου δεν είμαστε μέρος, τα πάντα ρέουν μέσα από εμάς και προς

εμάς. Οι ενέργειές μας, οι σκέψεις μας, τα λόγια μας κυλούν μέσα από κάθε

ζωντανή ύπαρξη της Γης, αντηχώντας το σύμπαν προς το σύμπαν. Δεν υπάρχει τέλος

σε μας, ούτε αρχή, αλλά μια συνεχής ροή φωτός, που αλλάζει τη μορφή του ξανά

και ξανά. Σε κάθε μας ενσάρκωση βρισκόμαστε σε διαδικασία συνεχούς τελειοποίησης

της μορφής μας. Έχουμε λάβει αμέτρητες μορφές, προκαλώντας σκόπιμα τον εαυτό

μας να λάβει περισσότερες, καθώς ταξιδεύουμε στους αστρικούς λαβύρινθους για

την επιστροφή μας στην Πηγή, γνωρίζοντας βαθιά μέσα μας πως δεν υπάρχει

αποτυχία σε αυτό το είδος της ύπαρξης, μόνο εξέλιξη.

Καθώς φθάνουμε στο απόγειό μας σε αυτό το επίπεδο ύπαρξης

και εξέλιξης, αρχίζουμε να συνειδητοποιούμε ποιες είναι οι συνέπειες των λόγων,

των σκέψεων και των φόβων μας σε αυτή την κρίσιμη καμπή της ανθρωπότητας.

Έχουμε την τάση να μιλάμε τυχαία, να δημιουργούμε από ιδιοτροπία, να

προφητεύουμε από φόβο. Μιλάμε όπως τα παιδιά του σχολείου, νομίζοντας ότι τα

λόγια μας δεν σημαίνουν τίποτα, μη συνειδητοποιώντας ότι οι κόσμοι

δημιουργήθηκαν από ένα λόγο, μια σκέψη, μια διαταγή. Μέσα μας βρίσκεται η

δύναμη να καταστρέψουμε τα πάντα ή να δημιουργήσουμε μια ουτοπία, ένα παράδεισο

στη Γη. Με τα επιπόλαια λόγια μας ΣΑΜΠΟΤΑΡΟΥΜΕ τις ζωές μας, τα οικονομικά μας,

την υγεία μας, τους γάμους μας και το μέλλον μας.

Κάθε σκέψη που έχετε είναι ζωντανή. Κάθε λέξη που λέτε, την

φέρνετε σε ύπαρξη, τη γεννάτε. Την απελευθερώνετε από τον εσωτερικό της χώρο.

Ακριβώς όπως θα αφήνατε να φύγει το Τζίνι από το μπουκάλι, τα λόγια σας, οι

σκέψεις σας περιμένουνε για την εντολή σας, για να έρθουν στον κόσμο της ύλης

και να κάνουν αυτό που ξέρουν να κάνουν καλύτερα, να δημιουργήσουν! Όλη η

δημιουργία γίνεται από εσάς, για εσάς, και μέσα από εσάς! Ο χρόνος μεταξύ

σκέψης και φανέρωσης γίνεται ολοένα και μικρότερος, αναγκάζοντας όλους να

προσέχουν πολύ καθώς περνούν από το διάδρομο καθρεφτισμού της ευθύνης. Είναι

εκεί που οι εκφρασμένες με λόγια σκέψεις μας ταρακουνούν τον ίδιο τον πυρήνα

των ψυχών μας. Αναρωτιόμαστε μετά, ‘εμείς δημιουργήσαμε μια τέτοια θύελλα; Κάθε

κατάσταση είναι δικό μας κατασκεύασμα, μια τέλεια, μεστή δημιουργία,

υπογραμμισμένη, ανοιγμένη και δοσμένη με ειδική παραγγελία από το λαό για το

λαό. 

Αυτό το κάνουμε ως χώρες, άτομα, οικογένειες, ήπειροι,

κόσμοι. Τόσο πολλές ευκαιρίες για να μάθουμε και να εξελιχθούμε μη γνωρίζοντας

τη δύναμη του εργαλείου που κρατάμε στα χέρια. Κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε

για την εκπλήρωση των αρχαίων και βιβλικών προφητειών. Πιστεύοντας σε κάποιο

επίπεδο ότι εκείνοι του παρελθόντος γνώριζαν πολλά περισσότερα από εμάς.

Δίνοντας τη δύναμή μας και τον κόσμο μας μακριά στα θαμμένα οστά του

παρελθόντος. Αν οι ίδιοι άνθρωποι προφήτευαν σήμερα, θα γελάγαμε μαζί τους και

θα τους θεωρούσαμε εκκεντρικούς, ή μέλη κάποιας λατρείας. Μη τιμώντας τα λόγια

ή τους φόβους τους. Ο εξωτερικός κόσμος καθρεφτίζει τις εσωτερικές σκέψεις και

διαλόγους μας. Η ζωή δεν είναι κάτι που συμβαίνει σε μας, είναι κάτι που

δημιουργούμε, συνεχώς.

 Γνωρίζοντας ότι μπορούμε – και το κάνουμε – να

δημιουργούμε συλλογικά, ας γίνουμε πολυάσχολοι και ας δημιουργήσουμε έναν κόσμο

αρμονίας. Ας κοιτάξουμε το ποτήρι του κόσμου και ας το δούμε γεμάτο αντί για

μισοάδειο ή με μισή καρδιά.

 Όλη η Ζωή ανταποκρίνεται στις σκέψεις σας. Το να

γνωρίζουμε πόσο ισχυρές είναι οι λέξεις μας 24 ώρες την ημέρα μέσα στην

αιωνιότητα, είναι σαν να τοποθετούμε ένα διάφραγμα ρύθμισης της έντασης

(damper) στα αστεία που γίνονται γύρω μας. Αυτό που θα πούμε ακόμα και

παίζοντας ή αστειευόμενοι, θα δημιουργήσει ένα κυματισμό μέσα στο χώρο και το

χρόνο. 

Αυτό που θα διατάξουμε για κάποιον άλλο, θα το κάνουμε δώρο στον εαυτό

μας. Οι θυμοί, οι φόβοι, οι ζήλιες μας ζωντανεύουν και μας κλωτσάνε από πίσω

για να πάρουν την προσοχή μας. Είστε σήμερα εκεί όπου σας έφεραν οι σκέψεις

σας. Θα βρεθείτε αύριο εκεί όπου θα σας πάνε οι σκέψεις σας.