ΕΝΔΥΝΑΜΩΣΗ ΨΥΧΗΣ : Τρίτο Μέρος

Αυτό δεν σημαίνει ότι θα γίνετε μια πιο εγωιστική, άσπλαχνη

ψυχή, που χειραγωγεί τους άλλους. Υποστηρίζω, όμως ότι πρέπει να έχετε πάντα

έντονη επίγνωση της δυναμικής των γύρω σας, αξιολογώντας αντικειμενικά την

πρόθεση και την ποιότητα των πράξεων και των παραλείψεών τους.

Η θεραπεία της ψυχής είναι κάτι περισσότερο από μια απλή

νίκη επί της ασθένειας. Είναι ένας ολόκληρος τρόπος ζωής ένας δρόμος που

μπορείτε και πρέπει ν' ακολουθήσετε συνειδητά. Η θεραπεία της ψυχής

περιλαμβάνει την ανάπτυξη και την εξέλιξη μέσω μιας ασθένειας, ή κάποιας άλλης

δυσκολίας. Απαιτεί μάλλον να κυριαρχήσετε στον εαυτό σας, παρά να νικήσετε ένα

σύμπτωμα. Η ενδυνάμωση προέρχεται από την ένωση σώματος, νου και πνεύματος σε

ένα λειτουργικό ον, προσανατολισμένο προς την ανάπτυξη.

Η λέξη «θεραπεία» (healing) προέρχεται από την ίδια ρίζα με

τις λέξεις «όλο» (whole) και «ιερό» (holy). Η θεραπεία, με την έννοια που της

δίνουμε εδώ, συνεπάγεται την αποκατάσταση ή την ανάμνηση της ενότητας της

πληρότητας και της αγιότητας. Η σύγχρονη ιατρική και οι εναλλακτικές θεραπείες

συμμετέχουν συχνά στη θεραπεία. Όμως η ιατρική και ψυχολογική θεραπεία

συγκεντρώνονται αποκλειστικά στην εξάλειψη των συμπτωμάτων της ασθένειας.

Σύμφωνα με τον ευρύτερο ορισμό μας αυτή είναι μόνο μία πλευρά της θεραπείας.

Η θεραπεία της ψυχής απευθύνεται στον πυρήνα της

προσωπικότητάς μας ακόμη και στις βαθιές ψυχολογικές διεργασίες που γίνονται

μέσα σε κάθε άνθρωπο. Στόχος της είναι να αποκαλύψει τον πλούτο της βαθιάς

ψυχής και τους μυστηριώδεις δρόμους της. Η θεραπεία της ψυχής δεν περιορίζεται

μόνο στην ασθένεια, αλλά καταγίνεται με τη λύση κάθε ανθρώπινης σύγκρουσης και

προβλήματος σχέσεων που θα μπορούσε κανείς να φαντασθεί. Μπορεί να εκφρασθεί ως

η ολοκλήρωση σώματος νου και πνεύματος το να μην προβάλλεις αντίσταση, να

μαθαίνεις ν' αγαπάς πλήρως τον εαυτό σου, τη διόρθωση της σχέσης του με τον

θεό, τη βελτίωση, να θυμηθείς ποιος είσαι, να βρεις το δρόμο σου για το σπίτι,

την αναζήτηση της πληρότητας ή την ανακάλυψη και την επούλωση των τραυμάτων που

φέρουμε όλοι μας. Όλα αυτά, μας βοηθούν ως ένα σημείο να περιγράψουμε την

ευρύτητα της έννοιας και την πλήρη σημασία του όρου «θεραπεία της ψυχής».

Η ΔΙΕΡΓΑΣΙΑ ΤΗΣ ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ Αν και κάποια στάδιά της

μπορούμε να τα βιώσουμε από κοινού με άλλους, ο δρόμος της θεραπείας της ψυχής

είναι διαφορετικός για κάθε άνθρωπο. Ο καθένας μας έχει μια μοναδική ιστορία

και μοναδικές εμπειρίες. Οι ανάγκες διαφέρουν. Ορισμένες προσεγγίσεις είναι πιο

άνετες κι αποτελεσματικές για ένα άτομο, παρά για ένα άλλο. Οι άνθρωποι

φαίνονται συντονισμένοι ή ανοιχτοί σε διαφορετικές συχνότητες, έτσι ώστε συχνά

προτιμούν μία μέθοδο, προσωπικότητα ή μορφή θεραπείας από μια άλλη.

Μοιάζει σαν να σκαρφαλώνουμε όλοι στο ίδιο βουνό, αλλά

ακολουθώντας διαφορετικά μονοπάτια προς την κορυφή. Μερικά είναι απότομα και ίσια,

ενώ άλλα έχουν πολλές στροφές. Μερικά είναι ομαλά, άλλα φαίνονται απειλητικά, ή

ακόμη και απατηλά. Μερικά είναι καλά χαραγμένα και σημειωμένα, ενώ άλλα πρέπει

να ανοίγονται με μεγάλες προσωπικές θυσίες, καθώς προχωρούμε. Η ζωή που ζει

κάποιος σήμερα είναι, στην πραγματικότητα, το θεραπευτικό μονοπάτι της ψυχής

του. Το να τιμάς και να σέβεσαι την κατάστασή σου, ανεξαρτήτως των περιστάσεων,

είναι μια κρίσιμη πλευρά της θεραπείας της ψυχής.

Η συμβατική σκέψη κρίνει ότι κάποιοι άνθρωποι είναι καλά,

ενώ άλλοι χρειάζονται θεραπεία. Η συμβατική σκέψη θεωρεί συχνά τα συμπτώματα

κακά, ενώ η υγεία, ο πλούτος και η ευτυχία θεωρούνται καλά. Κάθε προσέγγιση στη

θεραπεία της ψυχής θα είναι αποτελεσματική για μερικούς ανθρώπους όχι όμως για

άλλους — καμιά προσέγγιση δεν θα είναι αποτελεσματική για όλους. Αυτό, εν

μέρει, οφείλεται στο γεγονός ότι κάθε άνθρωπος φέρνει στη θεραπεία ένα μοναδικό

σύνολο από εμπειρίες κίνητρα, προσδοκίες και ενέργεια. Παραδοσιακά η ψυχανάλυση

απαιτεί πολλές συνεδρίες που μερικές φορές εκτείνονται σε διάστημα αρκετών

ετών, για να φτάσει ένας άνθρωπος στο επιθυμητό αποτέλεσμα. Η υπνοθεραπεία

χρειάζεται μόνο μερικές βδομάδες.

Η θεραπεία της ψυχής διδάσκει ότι ο καθένας βρίσκεται στη

διαδικασία που τον οδηγεί προς αυτό που προορίζεται να γίνει. Η θεραπεία της

ψυχής αποκρούει την ιδέα ότι μερικά άτομα έχουν προβλήματα και άλλα είναι καλά,

σαν οποιαδήποτε από τις δύο καταστάσεις να ήταν αμετάβλητη. Η θεραπεία της

ψυχής αρχίζει με μια απόφαση, με μια συνειδητή διατύπωση πρόθεσης. Στη

συνέχεια, το σύμπαν συμπνέει (αναπνέει μαζί), για να δημιουργήσει συνθήκες που

οδηγούν ένα άτομο στο μονοπάτι της θεραπείας. Τα συμπτώματα, οι καταστάσεις και

οι προκλήσεις είναι δρόμοι, που η ψυχή μάς οδηγεί να αναζητήσουμε και ν'

ακολουθήσουμε για να φθάσουμε στη θεραπεία της ψυχής. Αν καταστείλουμε ένα

σύμπτωμα ή αποφύγουμε μια κατάσταση, η ψυχή θα την εμφανίσει απλώς ξανά με

διαφορετική μορφή.

Ανάμεσα σε όσους ασχολούνται με τη θεραπεία της ψυχής,

πολλοί πιστεύουμε ότι τίποτα το αποτελεσματικό δεν προέρχεται απέξω από τον

άνθρωπο. Κάθε δύναμη αλλαγής, θεραπείας δημιουργείται από μέσα (υπερσυνείδητο).

Έχει όμως κανείς την ικανότητα να εξαντλεί τις δυνάμεις του, κάτι που συνήθως

οδηγεί στη διαμαρτυρία —με την οποία εξαπατά τον εαυτό του— ότι εξωτερικές

δυνάμεις τού έκλεψαν την υγεία του. Αν μη τι άλλο, η απλή ανάληψη της ευθύνης

για ό,τι υπάρχει ή συμβαίνει στη ζωή μας, μας δυναμώνει πολύ. Αν δημιουργήσατε

μια μπερδεμένη κατάσταση, ίσως δεν μπορείτε να την «ξεφορτωθείτε».

Βραχυπρόθεσμα, η ανάληψη της πλήρους ευθύνης μπορεί να

προκαλέσει υπερβολική ενοχή, τύψεις και αυτοενοχοποίηση. Ένα μεγάλο μέρος αυτών

των συναισθημάτων προέρχεται από παλιές, συνδεδεμένες με την παράδοση στάσεις,

σχετικά μ' έναν Θεό τιμωρό, ή άλλες σκληρές φιγούρες εξουσίας, που έχουν

εσωτερικευθεί. Η θεραπεία της ψυχής θα υποστήριζε πως η ενοχή είναι ένα

πρωτογενές συναίσθημα, που προορίζεται ν' απελευθερωθεί αν συγχωρήσουμε τον

εαυτό μας και τους άλλους.

Από αυτή την άποψη, η διεργασία της θεραπείας της ψυχής

αφορά, σε μεγάλο βαθμό, την αλλαγή προοπτικής με έναν τρόπο που θ' αλλάξει τη

ζωή. Η ενοχή, οι φόβοι, η αποτυχία, η χαμηλή αυτοεκτίμηση και πολλές άλλες

λανθασμένες πεποιθήσεις ενισχύονται από τα έθιμα, τους νόμους και τους θεσμούς

της κοινωνίας. Δεν είναι τυχαίο ότι η λέξη «πολιτισμός» (culture) και η λέξη

«λατρεία» (cult) προέρχονται από την ίδια ρίζα. Μια προκλητική επικρατούσα

στάση, μπορεί να κάνει έναν άνθρωπο να φαίνεται τρελός. Για παράδειγμα, πώς

τολμάμε να συγχωρούμε τους εγκληματίες; Ολόκληρο το νομικό σύστημα βασίζεται

στην αρχή της απαγγελίας και της απόδειξης της κατηγορίας. Tο μεγαλύτερο μέρος

του ιατρικού συστήματος κατηγορεί, για την ασθένεια, οντότητες που βρίσκονται

έξω από τον εαυτό μας — μια καθαρά αμυντική νοοτροπία. Μια σημαντική αλλαγή

στην προοπτική μας, θα ήταν να μην παίρνουμε τίποτα πολύ στα σοβαρά. Η Βίβλος

χρησιμοποιεί τη φράση, «να είμαστε μέσα στον κόσμο, αλλά όχι μέρος του κόσμου».

Η ανατολική φιλοσοφία τονίζει την ανάγκη συναισθηματικής αποστασιοποίησης. Η

υπερβολική σοβαρότητα, ακόμη και σχετικά με τη θεραπεία της ψυχής, μπορεί να

επιβραδύνει ή ακόμη και να ανακόψει τη διεργασία της θεραπείας.

Οι πολλές μέθοδοι θεραπείας της ψυχής δείχνουν πόσο

περίπλοκοι είμαστε εμείς οι άνθρωποι. Δείχνουν, επίσης, πόσο εξωτικό και

αξιοπρόσεκτο είναι το σύμπαν στο οποίο ζούμε. Πράγματι, θεραπεία της ψυχής

σημαίνει να ανοιγόμαστε σε απίθανες και απεριόριστες δυνατότητες — που μερικοί

θα τις ονόμαζαν «θαύματα». Η κατανόηση των απεριόριστων δυνατοτήτων της

θεραπείας της ψυχής διευκολύνει τη θεραπεία, απελευθερώνοντας το φόβο και την

απελπισία που βρίσκονται συχνά στη ρίζα αυτού που πρέπει να νικήσουμε. Επομένως

η θεραπεία της ψυχής συνεπάγεται μια συστηματική και περιεκτική επέκταση της

συναίσθησης

Πολλοί βεβαιώνουν ότι μόνο η αγάπη θεραπεύει. Οι διάφοροι

τρόποι και τεχνικές θεραπείας μας θυμίζουν την εσωτερική δύναμή μας την

πληρότητά μας και το γεγονός ότι είμαστε αξιαγάπητοι. Όταν αγαπάμε αρκετά τον

εαυτό μας τα αρνητικά ενεργειακά πρότυπα διαλύονται και το σώμα θεραπεύεται

μόνο του. Αν κάποιος πιστεύει με όλη του την καρδιά σε μια μέθοδο, αυτή θα

είναι αποτελεσματική για Θεραπεία της ψυχής.

Κάθε μέθοδος είναι απλώς το έναυσμα για τη θεραπεία της

ψυχής. Στην πραγματικότητα, θεραπευτικά θαύματα συμβαίνουν πολύ συχνά, αν

κάποιος τα αναζητήσει επιμελώς. Συνειδητά, ελάχιστα γνωρίζουμε απ' όσα

συμβαίνουν μέσα μας και γύρω μας. Γι' αυτό, ίσως όλες οι μέθοδοι ή θεραπείες

που μπορεί να φαντασθεί κανείς, θα μπορούσαν να είναι χρήσιμες για τη θεραπεία

της ψυχής.

Πρώτη απαραίτητη προϋπόθεση για μια επιτυχημένη θεραπεία της

ψυχής, είναι να την επιθυμούμε έντονα. Συγκεκριμένα, μπορεί κανείς να επιθυμεί

περισσότερη ενέργεια, περισσότερη απόλαυση, περισσότερη ολοκλήρωση ή

περισσότερη ευτυχία στη ζωή του. Οι αρνητικές επιθυμίες περιλαμβάνουν την

αποφυγή της ασθένειας του θανάτου, το φόβο της απώλειας ή το φόβο του αγνώστου.

Ωστόσο, ο φόβος μπορεί να γίνει ένα χρήσιμο στάδιο θεραπείας της ψυχής, ιδίως ο

φόβος που εμφανίζεται όταν κάποιος συνειδητοποιεί πως η ζωή του δεν κινείται

προς την επιθυμητή κατεύθυνση, ή ότι κάτι λείπει από τη ζωή του. Ο φόβος είναι

πολύ πιο διαδεδομένος απ' όσο, γενικά, πιστεύουν οι άνθρωποι. Συνήθως

καταφέρνουμε να αγνοούμε το φόβο, ή να στρέφουμε αλλού την προσοχή μας.

Μια έντονη επιθυμία για θεραπεία της ψυχής, με όποιον τρόπο

κι αν την αισθανόμαστε, διευκολύνει πολύ τη θεραπεία. Στο κάτω- κάτω, οι

επιθυμίες μάς κρατούν ζωντανούς και δημιουργούν τη ζωή μας.

Το στρες είναι απλώς μια αντίσταση που δημιουργείται από

τους αμυντικούς μηχανισμούς μας, από την ανάγκη μας να ελέγξουμε, να

δικαιολογήσουμε ή ακόμη και να καταλάβουμε ένα γεγονός. Tο να μάθουμε να μην

κρίνουμε γεγονότα και καταστάσεις είναι ένα μεγάλο και ευγενικό μέρος της

θεραπείας της ψυχής.

Στο βαθύτερο επίπεδο, πιστεύω πως η θεραπεία της ψυχής είναι

αναπόφευκτη. Για μερικούς ανθρώπους η κατάλληλη στιγμή είναι τώρα. Για άλλους

μπορεί να χρειαστούν χρόνια, ή ολόκληρες ζωές. Ο Θεός μάς έχει δώσει το

δικαίωμα να υποφέρουμε και να είμαστε δυστυχισμένοι για όσον καιρό θέλουμε. Αν

όμως το επιθυμούμε, μπορούμε να επιταχύνουμε τη διαδικασία. Μπορούμε να

ζητήσουμε να αφαιρεθούν τα πέπλα, να φύγουν τα σύννεφα και να υπερνικηθούν όλα

όσα μας εμποδίζουν ν' αγαπήσουμε τον εαυτό μας.

Η απροθυμία ν' αντιμετωπίσουμε τον εαυτό μας, ή μια

προσωρινή ανάπαυλα από μια ασθένεια, ή κάποια άλλη αρνητική κατάσταση, μπορεί

να εμποδίσει τη θεραπεία της ψυχής. Στην πραγματικότητα, η ασθένεια ή η ατυχία

μπορεί να είναι ένας τρόπος για ν' αποφύγουμε την ευθύνη, να τραβήξουμε την

προσοχή της οικογένειάς μας, να λυπηθούμε τον εαυτό μας ή να αποφύγουμε τη

δουλειά.

Η ευθύνη συνεπάγεται πειθαρχία. Η λέξη «πειθαρχία»

(discipline) είναι ομόριζη με τη λέξη «μαθητής» (disciple). Έχουμε στη διάθεσή

μας διάφορα μέσα για ν' αντιμετωπίσουμε την πρόκληση της ζωής — ένα απ' αυτά

είναι και η πειθαρχία. Ωστόσο, η πειθαρχία δεν είναι τόσο σκληρή προσπάθεια

προκειμένου να επιτύχουμε ένα στόχο, όσο το «ακόνισμα» των ικανοτήτων μας σε

οποιονδήποτε τομέα.

Η θεραπεία της ψυχής συνεπάγεται συχνά την άσκηση

πειθαρχίας, που περιλαμβάνει την πειθαρχία (και το θάρρος) να ακολουθήσουμε την

καθοδήγηση του εαυτού μας. Οι εξωτερικές δυνάμεις (αμυντικοί μηχανισμοί) που

ελέγχουν το σώμα και τα συναισθήματα, πρέπει να τεθούν υπό συνειδητό έλεγχο.

Ίσως χρειασθεί ν' ακολουθήσουμε μια αγωγή ειδικά σχεδιασμένη για την

επανεκπαίδευση του σώματος και του εγκεφάλου. Μπορεί κάποιος να διαλέξει την ασθένεια,

για να διδαχθεί την πειθαρχία. Πειθαρχία μπορεί να είναι απλώς η τήρηση

υγιεινής διατροφής και η τακτική άσκηση, ή μπορεί να περιλαμβάνει χρόνια

δουλειάς μέσα από συναισθηματικά τραύματα, όπου ακολουθούμε τα νήματα της

διαίσθησης μέχρι τις πηγές τους, στα βάθη της ψυχής. Στην πιο αποτελεσματική

μορφή της, η πειθαρχία συνεπάγεται προσπέλαση του υπερσυνείδητου για να

θεραπεύσουμε τον εαυτό μας.

Μερικοί καταλαβαίνουν τη δύναμη της πίστης και της

προσευχής. Η πραγματική πίστη μάς βοηθάει να διώξουμε την ανησυχία, το φόβο και

το θυμό για την κατάστασή μας. Η άσκηση της πίστης απομακρύνει το στρες από τον

οργανισμό και ενισχύει τη θεραπεία της ψυχής — ή της επιτρέπει να προχωρήσει

γρηγορότερα.

Εξίσου σημαντικές ψυχικές πλευρές της θεραπείας είναι το

άνοιγμα και η προθυμία για υποταγή σε θετικές δυνάμεις Δεν υποτασσόμαστε στην

ασθένεια, αλλά στο ανώτερο εγώ μας, ή στο θέλημα του Θεού. Πρέπει να

συνειδητοποιήσουμε πως η θέληση του Θεού είναι ισχυρότερη από το μικρό εγώ μας.

Ίσως χρειασθεί να εξαντλήσουμε πρώτα τις λύσεις μας, για να φθάσουμε τελικά σε

μια περιοχή τέλειας απελπισίας! Δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα, αν αυτό απαιτείται

για να γίνουμε δεκτικοί στη θεραπεία της ψυχής.

Το ευχάριστο είναι ότι τελικά απαλλασσόμαστε όχι μόνο από

τις κακές συνήθειές μας, αλλά κι από τους φόβους μας, την απελπισία μας και τα

αισθήματα μικρότητας και ασημαντότητας. Τοποθετούμε όλα αυτά τα αρνητικά

συναισθήματα στο βωμό της θυσίας, και τα απαρνούμαστε. Ίσως αυτός είναι ο

υπέρτατος στόχος της θεραπείας. Απαρνούμαστε όλα όσα δεν είναι ο Θεός ή το

Ανώτερο Εγώ — και τότε ανταποκρινόμαστε πραγματικά στην εικόνα Του. Πραγματικός

σκοπός σας στο σύμπαν, ο σκοπός της ζωής και ο στόχος, είναι να γίνετε

θεραπευτής της ψυχής σας...

Κλειδί για την επιτυχία αυτής της προσέγγισης αποτελούν τα

κίνητρά σας.

Οι τεχνικές είναι πολύ απλές και μπορεί ο καθένας να τις

εφαρμόσει.

Όμως πρέπει να θέλετε στα βάθη της καρδιάς σας να πετύχετε

αυτούς τους στόχους, και να δεσμευτείτε σε αυτό!